Wstęp
W poprzednim rozdziale pokazano, że dokładne sytuacje matematyczne dla sił wywieranych przez płyny w spoczynku można łatwo uzyskać. Dzieje się tak, ponieważ w hydrostazie zaangażowane są tylko proste siły ciśnienia. Gdy rozważa się płyn w ruchu, problem analizy staje się od razu znacznie trudniejszy. Należy wziąć pod uwagę nie tylko wielkość i kierunek prędkości cząstek, ale także złożony wpływ lepkości powodujący naprężenie ścinające lub tarcie między poruszającymi się cząstkami płynu i na granicach zawierających. Względny ruch, który jest możliwy między różnymi elementami ciała płynu, powoduje, że ciśnienie i naprężenie ścinające znacznie różnią się od jednego punktu do drugiego w zależności od warunków przepływu. Ze względu na złożoność związaną ze zjawiskiem przepływu, dokładna analiza matematyczna jest możliwa tylko w kilku, a z punktu widzenia inżynierii, nieco niepraktycznych, przypadkach. Dlatego konieczne jest rozwiązywanie problemów przepływu albo poprzez eksperymentowanie, albo przez przyjęcie pewnych upraszczających założeń wystarczających do uzyskania rozwiązania teoretycznego. Te dwa podejścia nie wykluczają się wzajemnie, ponieważ podstawowe prawa mechaniki są zawsze ważne i umożliwiają przyjęcie częściowo teoretycznych metod w kilku ważnych przypadkach. Ważne jest również, aby na podstawie uproszczonej analizy ustalić eksperymentalnie, jaki jest zakres odchylenia od rzeczywistych warunków.
Najczęstszym założeniem upraszczającym jest to, że płyn jest idealny lub doskonały, eliminując w ten sposób komplikujące efekty lepkości. Jest to podstawa klasycznej hydrodynamiki, gałęzi matematyki stosowanej, która przyciągnęła uwagę takich wybitnych uczonych, jak Stokes, Rayleigh, Rankine, Kelvin i Lamb. Istnieją poważne wrodzone ograniczenia w klasycznej teorii, ale ponieważ woda ma stosunkowo niską lepkość, zachowuje się jak rzeczywisty płyn w wielu sytuacjach. Z tego powodu klasyczną hydrodynamikę można uznać za najbardziej wartościowe tło do badania cech ruchu płynu. Niniejszy rozdział dotyczy podstawowej dynamiki ruchu płynu i służy jako podstawowe wprowadzenie do kolejnych rozdziałów zajmujących się bardziej szczegółowymi problemami napotykanymi w hydraulice inżynierii lądowej. Wyprowadzono trzy ważne podstawowe równania ruchu płynu, a mianowicie równania ciągłości, Bernoulliego i pędu, a także wyjaśniono ich znaczenie. Później rozważono ograniczenia klasycznej teorii i opisano zachowanie rzeczywistego płynu. W całym tekście zakłada się, że płyn jest nieściśliwy.
Rodzaje przepływu
Różne rodzaje ruchu płynu można sklasyfikować następująco:
1.Turbulentny i laminarny
2. Obrotowe i nieobrotowe
3. Stały i niestabilny
4. Jednolite i niejednolite.
Pompy osiowe serii MVS Pompy mieszane serii AVS (pionowa pompa osiowa i pompa zatapialna do ścieków o przepływie mieszanym) to nowoczesne produkcje pomyślnie zaprojektowane przy użyciu zagranicznej nowoczesnej technologii. Wydajność nowych pomp jest o 20% większa niż starych. Wydajność jest o 3~5% wyższa niż starych.

Przepływ turbulentny i laminarny.
Terminy te opisują fizyczną naturę przepływu.
W przepływie turbulentnym postęp cząstek cieczy jest nieregularny i występuje pozornie przypadkowa wymiana położenia. Poszczególne cząstki podlegają fluktuującym prędkościom transwersalnym, tak że ruch jest wirowy i sinusoidalny, a nie prostoliniowy. Jeśli barwnik zostanie wstrzyknięty w pewnym punkcie, szybko rozproszy się w całym strumieniu przepływu. W przypadku przepływu turbulentnego w rurze, na przykład, natychmiastowe zarejestrowanie prędkości w przekroju ujawniłoby przybliżony rozkład, jak pokazano na rysunku 1(a). Stała prędkość, jaką rejestrują normalne przyrządy pomiarowe, jest oznaczona przerywanym konturem i jest oczywiste, że przepływ turbulentny charakteryzuje się niestabilną, fluktuującą prędkością nałożoną na czasową stałą średnią.

Rys.1(a) Przepływ turbulentny

Rys. 1(b) Przepływ laminarny
W przepływie laminarnym wszystkie cząstki cieczy poruszają się po równoległych ścieżkach i nie ma poprzecznej składowej prędkości. Uporządkowany postęp jest taki, że każda cząstka podąża dokładnie ścieżką poprzedzającej ją cząstki bez żadnego odchylenia. W ten sposób cienkie włókno barwnika pozostanie takie samo bez dyfuzji. W przepływie laminarnym występuje znacznie większy poprzeczny gradient prędkości (rys. 1b) niż w przepływie turbulentnym. Na przykład w przypadku rury stosunek średniej prędkości V do maksymalnej prędkości V max wynosi 0,5 w przypadku przepływu turbulentnego i 0,05 w przypadku przepływu laminarnego.
Przepływ laminarny jest związany z niskimi prędkościami i lepkimi, powolnymi płynami. W hydraulice rurociągów i kanałów otwartych prędkości są prawie zawsze wystarczająco wysokie, aby zapewnić przepływ turbudentny, chociaż cienka warstwa laminarna utrzymuje się w pobliżu granicy ciała stałego. Prawa przepływu laminarnego są w pełni zrozumiane, a w przypadku prostych warunków brzegowych rozkład prędkości można analizować matematycznie. Ze względu na nieregularną, pulsującą naturę, przepływ turbulentny nie poddaje się rygorystycznemu traktowaniu matematycznemu, a w celu rozwiązania problemów praktycznych konieczne jest poleganie w dużej mierze na relacjach empirycznych lub półempirycznych.

Pionowa turbinowa pompa przeciwpożarowa
Numer modelu: XBC-VTP
Pompy przeciwpożarowe pionowe z długim wałem serii XBC-VTP to seria jednostopniowych, wielostopniowych pomp dyfuzyjnych, wyprodukowanych zgodnie z najnowszą normą krajową GB6245-2006. Ulepszyliśmy również projekt, odnosząc się do normy United States Fire Protection Association. Jest ona głównie stosowana do zaopatrzenia w wodę przeciwpożarową w przemyśle petrochemicznym, gazowym, elektrowniach, tekstyliach bawełnianych, nabrzeżach, lotnictwie, magazynach, budynkach wysokościowych i innych gałęziach przemysłu. Może być również stosowana na statkach, zbiornikach morskich, statkach strażackich i innych okazjach zaopatrzeniowych.
Przepływ rotacyjny i bezwirowy.
Przepływ nazywamy obrotowym, jeżeli każda cząsteczka cieczy ma prędkość kątową wokół swojego własnego środka masy.
Rysunek 2a przedstawia typowy rozkład prędkości związany z przepływem turbulentnym za prostą granicą. Ze względu na nierównomierny rozkład prędkości cząstka, której dwie osie były pierwotnie prostopadłe, ulega deformacji przy niewielkim stopniu obrotu. Na rysunku 2a przepływ w ruchu kołowym
ścieżka jest przedstawiona, a prędkość jest wprost proporcjonalna do promienia. Dwie osie cząstki obracają się w tym samym kierunku, tak że przepływ jest ponownie obrotowy.

Rys.2(a) Przepływ rotacyjny
Aby przepływ był bezwirowy, rozkład prędkości w pobliżu prostej granicy musi być jednolity (rys. 2b). W przypadku przepływu w ścieżce kołowej można wykazać, że przepływ bezwirowy będzie miał miejsce tylko pod warunkiem, że prędkość jest odwrotnie proporcjonalna do promienia. Na pierwszy rzut oka na rysunek 3 wydaje się to błędne, ale dokładniejsza analiza ujawnia, że dwie osie obracają się w przeciwnych kierunkach, tak że istnieje efekt kompensacyjny, który powoduje średnią orientację osi, która jest niezmieniona od stanu początkowego.

Rys. 2(b) Przepływ bezwirowy
Ponieważ wszystkie płyny posiadają lepkość, niski poziom rzeczywistego płynu nigdy nie jest prawdziwie wirujący, a przepływ laminarny jest oczywiście wysoce wirujący. Tak więc przepływ wirujący jest hipotetycznym warunkiem, który byłby interesujący tylko dla naukowców, gdyby nie fakt, że w wielu przypadkach przepływu turbulentnego charakterystyki wirujące są tak nieistotne, że można je pominąć. Jest to wygodne, ponieważ można analizować przepływ wirujący za pomocą matematycznych koncepcji klasycznej hydrodynamiki, do których odniesiono się wcześniej.
Pompa odśrodkowa do wody morskiej
Numer modelu: ASN ASNV
Pompy ASN i ASNV to jednostopniowe pompy odśrodkowe z dzieloną obudową spiralną i podwójnym ssaniem, stosowane do transportu cieczy w zakładach wodociągowych, układach klimatyzacji, budynkach, systemach nawadniających, stacjach pomp odwadniających, elektrowniach, przemysłowych systemach zaopatrzenia w wodę, systemach przeciwpożarowych, statkach, budynkach itd.

Przepływ stały i niestały.
Przepływ jest uważany za stały, gdy warunki w dowolnym punkcie są stałe w stosunku do czasu. Ścisła interpretacja tej definicji doprowadziłaby do wniosku, że przepływ turbulentny nigdy nie był naprawdę stały. Jednak dla obecnego celu wygodnie jest traktować ogólny ruch płynu jako kryterium, a nieregularne fluktuacje związane z turbulencją jako jedynie wpływ wtórny. Oczywistym przykładem przepływu stałego jest stały wypływ w przewodzie lub kanale otwartym.
Jako wniosek wynika, że przepływ jest niestacjonarny, gdy warunki zmieniają się w czasie. Przykładem niestacjonarnego przepływu jest zmienne wyładowanie w przewodzie lub kanale otwartym; jest to zwykle zjawisko przejściowe, następujące po lub następujące po wyładowaniu ustalonym. Inne znane
Przykładami zjawisk o charakterze bardziej okresowym są ruch falowy i cykliczny ruch dużych mas wodnych podczas pływów morskich.
Większość praktycznych problemów w inżynierii hydraulicznej dotyczy przepływu ustalonego. Jest to korzystne, ponieważ zmienna czasowa w przepływie nieustalonym znacznie komplikuje analizę. W związku z tym w tym rozdziale rozważania dotyczące przepływu nieustalonego będą ograniczone do kilku stosunkowo prostych przypadków. Ważne jest jednak, aby pamiętać, że kilka typowych przypadków przepływu nieustalonego można sprowadzić do stanu ustalonego na mocy zasady ruchu względnego.
W ten sposób problem dotyczący statku poruszającego się po spokojnej wodzie można sformułować tak, że statek jest nieruchomy, a woda jest w ruchu; jedynym kryterium podobieństwa zachowania płynu jest to, że względna prędkość musi być taka sama. Ponownie, ruch fal w głębokiej wodzie można sprowadzić do
stan stacjonarny, przyjmując, że obserwator porusza się wraz z falami z tą samą prędkością.

Silnik wysokoprężny Turbina pionowa wielostopniowa odśrodkowa rzędowa pompa drenażowa Ten rodzaj pionowej pompy drenażowej jest głównie używany do pompowania bez korozji, temperatura poniżej 60 °C, zawiesiny ciał stałych (bez włókien, żwiru) o zawartości mniejszej niż 150 mg/l ścieków lub wody odpadowej. Pionowa pompa drenażowa typu VTP jest w pionowych pompach wodnych typu VTP i na podstawie wzrostu i kołnierza, ustaw rurę smarującą olejem jest woda. Może dymić temperaturę poniżej 60 °C, wysłać do zawierania pewnego stałego ziarna (takiego jak złom żelazny i drobny piasek, węgiel itp.) ścieków lub wody odpadowej.
Przepływ równomierny i nierównomierny.
Przepływ jest nazywany równomiernym, gdy nie ma żadnej zmiany wielkości i kierunku wektora prędkości z jednego punktu do drugiego wzdłuż ścieżki przepływu. Aby zachować zgodność z tą definicją, zarówno obszar przepływu, jak i prędkość muszą być takie same w każdym przekroju. Przepływ nierównomierny występuje, gdy wektor prędkości zmienia się w zależności od lokalizacji, typowym przykładem jest przepływ między granicami zbieżnymi lub rozbieżnymi.
Oba te alternatywne warunki przepływu są powszechne w hydraulice kanałów otwartych, chociaż ściśle mówiąc, ponieważ przepływ jednorodny jest zawsze osiągany asymptotycznie, jest to stan idealny, który jest jedynie przybliżany i nigdy nie jest faktycznie osiągany. Należy zauważyć, że warunki odnoszą się do przestrzeni, a nie czasu, a zatem w przypadku przepływu zamkniętego (np. rur pod ciśnieniem) są one całkowicie niezależne od ustalonej lub nieustalonej natury przepływu.
Czas publikacji: 29-03-2024